omnibus (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɔ̃mʲˈɲibus], AS: [õmʹńibus], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mot. dawny wieloosobowy pojazd; zob. też omnibus (pojazd) w Wikipedii
- (1.2) daw. łazienka ogólna dla wielu osób[1]
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) człowiek wszystkowiedzący, specjalista z każdej dziedziny wiedzy (również ironicznie)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik omnibus omnibusy dopełniacz omnibusu omnibusów celownik omnibusowi omnibusom biernik omnibus omnibusy narzędnik omnibusem omnibusami miejscownik omnibusie omnibusach wołacz omnibusie omnibusy - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik omnibus omnibusy dopełniacz omnibusa omnibusów celownik omnibusowi omnibusom biernik omnibusa omnibusów narzędnik omnibusem omnibusami miejscownik omnibusie omnibusach wołacz omnibusie omnibusy ndepr. M. i W. lm: (ci) omnibusowie / omnibusi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) omnibus konny
- synonimy:
- (2.1) chodząca encyklopedia, człowiek renesansu, encyklopedysta, erudyta, polihistor, polimat; żart. uczony w piśmie
- antonimy:
- (2.1) dyletant, ignorant
- hiperonimy:
- (2.1) człowiek, osoba
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska omnibuska ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. omnibus[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) omnibus
- białoruski: (1.1) омнібус m
- duński: (1.1) omnibus w
- esperanto: (1.1) omnibuso
- francuski: (1.1) omnibus
- hiszpański: (1.1) ómnibus m; (2.1) sabelotodo m
- interlingua: (2.1) omnibus
- niemiecki: (1.1) Pferdomnibus m
- rosyjski: (1.1) о́мнибус
- ukraiński: (1.1) омнібус m
- źródła:
omnibus (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ˈɒmniˌbʌs/
- wymowa amerykańska
- wymowa brytyjska wymowa australijska
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) przest. autobus, omnibus
- (1.2) liter. dzieła zebrane
- (1.3) telew. skrót ostatnich odcinków serialu
przymiotnik
- (2.1) zbiorowy
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
omnibus (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /ɔm.ni.bys/
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) przest. omnibus
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
omnibus (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) omnibus
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
omnibus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik, forma fleksyjna
- (1.1) C. lm od: omnis
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) C. lm od: omnia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.