uczony w piśmie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rel. znawca Biblii – Starego lub Nowego Testamentu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uczony w piśmie uczeni w piśmie dopełniacz uczonego w piśmie uczonych w piśmie celownik uczonemu w piśmie uczonym w piśmie biernik uczonego w piśmie uczonych w piśmie narzędnik uczonym w piśmie uczonymi w piśmie miejscownik uczonym w piśmie uczonych w piśmie wołacz uczony w piśmie uczeni w piśmie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) uczony w Piśmie, biblioznawca
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) forma „uczony w Piśmie” jest językowo poprawniejsza, choć rzadziej stosowana
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.