kolebka (język polski)
kolebka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [kɔˈlɛpka], AS: [kolepka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kołyska, łóżeczko dla dziecka
- (1.2) przen. miejsce, w którym coś powstało, rozpoczęło się
- (1.3) pojazd konny rozpowszechniony wśród warstw wyższych zwłaszcza w XVI wieku
- (1.4) zob. bindaż
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolebka kolebki dopełniacz kolebki kolebek celownik kolebce kolebkom biernik kolebkę kolebki narzędnik kolebką kolebkami miejscownik kolebce kolebkach wołacz kolebko kolebki - przykłady:
- (1.2) Orient to kolebka światowych religii.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kołyska
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koleba ż
- zdrobn. kolebeczka
- przym. kolebkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cradle
- arabski: (1.1) مهد , رجاحة ,أرجوحة , سرير الطفل
- białoruski: (1.1) калыска ż; (1.2) калыска ż
- francuski: (1.1) berceau m; (1.2) berceau m; (1.3) berceau m
- hiszpański: (1.1) cuna ż; (1.2) cuna ż
- kazachski: (1.1) бесік; (1.2) бесік
- nowogrecki: (1.1) λίκνο n, κούνια ż; (1.2) λίκνο n, κοιτίδα ż
- rosyjski: (1.1) колыбель ż; (1.2) колыбель ż
- turecki: (1.1) beşik
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.