kolebeczka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔlɛˈbɛʧ̑ka], AS: [kolebečka], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. dziś poet. zdrobn. od: kolebka[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolebeczka kolebeczki dopełniacz kolebeczki kolebeczek celownik kolebeczce kolebeczkom biernik kolebeczkę kolebeczki narzędnik kolebeczką kolebeczkami miejscownik kolebeczce kolebeczkach wołacz kolebeczko kolebeczki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolebka ż, koleba ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kolebka + -eczka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „kolebeczka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.