kołyska (język polski)
kołyska (1.1)
.JPG.webp)
kołyska (1.3)
kołyska (1.4)
- wymowa:
- IPA: [kɔˈwɨska], AS: [kou̯yska]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sprzęt do kołysania małych dzieci np. łóżeczko na biegunach; zob. też kołyska (kolebka) w Wikipedii
- (1.2) wojsk. część łoża działa lub wielkokalibrowego karabinu maszynowego, na której spoczywa lufa; zob. też kołyska (broń palna) w Wikipedii
- (1.3) uchylny wózek służący do wodowania statku z pochylni
- (1.4) konstrukcja do stawiania łodzi i jachtów na nabrzeżu
- (1.5) sprzęt do przewracania samochodów na bok np. w celu przeprowadzenia konserwacji
- (1.6) górn. urządzenie służące do przerzucania urobku z przodu w tył[1]
- (1.7) środ. sport. pad siatkarza na plecy po odbiciu niskiej piłki[1]
- odmiana:
- (1.1-7)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kołyska kołyski dopełniacz kołyski kołysek celownik kołysce kołyskom biernik kołyskę kołyski narzędnik kołyską kołyskami miejscownik kołysce kołyskach wołacz kołysko kołyski - przykłady:
- (1.1) Niania włożyła dziecko do kołyski.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kolebka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kołysanka ż, kołysanie n, rozkołys mrz
- czas. kołysać ndk., ukołysać dk., rozkołysać dk.
- związki frazeologiczne:
- od kołyski • od kołyski do grobu • obuty w kołysce, ale bosy na rżysku • kołyska czarownic • kołyska Newtona • kołyska Judasza • kocia kołyska
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też kołyska w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cradle, bassinet
- arabski: (1.1) مهد
- baskijski: (1.1) sehaska
- białoruski: (1.1) калыска ż
- chorwacki: (1.1) kolijevka ż
- esperanto: (1.1) lulilo
- hiszpański: (1.1) cuna ż
- interlingua: (1.1) cuna
- islandzki: (1.1) vagga ż
- jidysz: (1.1) וויג ż (wig)
- kaszubski: (1.1) kòlibka ż
- kataloński: (1.1) bressol m
- łaciński: (1.1) berciolum n
- niemiecki: (1.1) Wiege ż
- norweski (bokmål): (1.1) vugge m/ż
- nowogrecki: (1.1) κούνια ż
- rumuński: (1.1) leagăn n
- slovio: (1.1) kolebak (колебак)
- szwedzki: (1.1) vagga w
- ukraiński: (1.1) колиска ż
- wilamowski: (1.1) wīǵ ż, bǡl ż
- włoski: (1.1) culla ż, zana ż
- źródła:
- 1 2 Danuta Buttler, O wzajemnym oddziaływaniu terminologii i słownictwa ogólnego. Terminologizacja wyrazów potocznych, „Poradnik Językowy” nr 2/1979, s. 64.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.