rozkołys (język polski)
- wymowa:
- IPA: [rɔsˈkɔwɨs], AS: [roskou̯ys], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mar. żegl. rozkołysanie, rozhuśtanie, ruch kołyszący, wahadłowy
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik rozkołys dopełniacz rozkołysu celownik rozkołysowi biernik rozkołys narzędnik rozkołysem miejscownik rozkołysie wołacz rozkołysie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) martwa fala
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. rozkołysać dk.
- rzecz. kołyska ż, kołysanka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.