straszyć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) wzbudzać strach, lęk w kimś
(1.2) przen. pot. być brzydkim, wywoływać niesmak
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
(1.2) Uschnięte kwiaty straszą w doniczkach, podlewane od przypadku do przypadku, czasem trzy razy dziennie, czasem raz na dwa tygodnie[1].
składnia:
kolokacje:
(1.2) straszyć swoim wyglądem • móc straszyć po nocach
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. nastraszyć dk., przestraszyć dk., odstraszyć dk., odstraszać ndk., zastraszać ndk.
rzecz. strachliwość ż, straszenie n, straszak m, strach m, odstraszanie n, straszność ż, straszydło n
przym. strachliwy, straszny
przysł. strasznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla jid. סטראַשען
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marek Bukowski, Wysłannik szatana, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.