przestraszyć (język polski)

wymowa:
IPA: [pʃɛˈstraʃɨʨ̑], AS: [pšestrašyć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) wzbudzić w kimś strach, wywołać w kimś przerażenie, obawę

czasownik zwrotny dokonany przestraszyć się

(2.1) poczuć strach, przerażenie
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
(2.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Ledwie tych słów domówiła, kiedy jakiś szelest przestraszył; z lękiem spojrzała ku oknu i cofnęła się do drzwi nasłuchując[1].
(2.1) Pies nie był na smyczy, a kiedy nieoczekiwanie rozległy się wystrzały ćwiczeń wojskowych, przestraszył się i uciekł.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przerazić, zaniepokoić
(2.1) pot. przen. dostać cykora
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strach mrz/mzw, straszenie
czas. straszyć, wystraszyć, nastraszyć
przym. straszny
przysł. strasznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Władysław Łoziński: Oko proroka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.