wystrzał (język polski)

wystrzał (1.1)

wystrzał (1.1)

wystrzał (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) efekt wyrzucenia pocisku z broni miotającej lub broni palnej

(1.2) żegl. niemal poziomy maszt wystający na rufie żaglowca; zob. też wystrzał w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wystrzał z armaty / działa / pistoletu

synonimy:

antonimy:

(1.2) bukszpryt

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strzał mrz, strzelec mos, strzelanina ż

czas. strzelać, wystrzeliwać

przym. strzelecki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) boomkin
• jidysz: (1.1) שאָס m (szos)
• niemiecki: (1.1) Schuss m, huk Knall m
• osmański: (1.1) آتش / آتیش (atış)
• rosyjski: (1.1) выстрел m
• ukraiński: (1.1) постріл m

źródła: