strach (język polski)

strachy (2.1)
wymowa:
IPA: [strax], AS: [straχ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) psych. uczucie niepokoju, lęku przed czymś, co może być groźne

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) roln. kukła uformowana ze starych ubrań, służąca do odstraszania ptaków na polach
(2.2) etn. według wierzeń ludowych: cień, duch zmarłego
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Nagle ogarnął mnie niesamowity strach.
(2.1) Dziadek zrobił nowego stracha, żeby odstraszyć gawrony.
składnia:
kolokacje:
(1.1) strach przed kimś / czymś, o kogoś / o coś • strach kogoś ogarnia / oblatuje • umierać / mdleć / drżeć ze strachu • napędzić stracha • zesrać się ze strachu
(2.1) strach na wróble
synonimy:
(1.1) lęk, obawa, trwoga, przerażenie
(2.1) strach na wróble
(2.2) upiór, widziadło, mara, zjawa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. straszność ż, straszak mzw/mrz, straszydło n, straszyk mzw, straszenie n, odstraszenie n, odstraszanie n, nastraszenie n, postraszenie n, przestrach mrz, przestraszenie n, wystraszenie n, zastraszenie n, zastraszanie n, strachliwość ż, Strachocin mrz
czas. straszyć ndk., odstraszać ndk., odstraszyć dk., nastraszyć dk., postraszyć dk., przestraszyć dk., wystraszyć dk., zastraszyć dk., zastraszać ndk.
przym. straszny, straszliwy, strachliwy
przysł. strasznie, straszliwie, strachliwie
związki frazeologiczne:
najeść się strachu • paniczny strach • robić w gacie ze strachustrach ma wielkie oczy • strach się bać • strachy na Lachy • umierać ze strachu • kto ze strachu umiera, temu bździnami dzwonią • kara na jednego, strach na wszystkich
etymologia:
prasł. *strachъ
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

strach (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) strach
(1.2) obawa
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ne z ničeho strach.[1]Niczego się nie boi.
(1.2) Mám o něj strach.[2]Boję się o nią.
składnia:
kolokacje:
(1.1) mít strach z (koho/čeho)bać się (kogoś/czegoś) • překonat strach z létáníprzezwyciężyć strach przed lataniem
(1.1) dostat strach → wystraszyć się • nahnat strachnapędzić strachu
(1.1) dělat něco ze strachurobić coś ze strachužít ve strachużyć w strachu
(1.1) panický strachpaniczny strach
(1.2) mít strach o syna / život / svou bezpečnostobawiać się o syna / życie / swoje bezpieczeństwo
synonimy:
(1.1) hrůza, děs, książk. bázeň
(1.2) obava, starost
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strašák m
związki frazeologiczne:
strach má velké oči
etymologia:
uwagi:
źródła:

strach (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) strach, obawa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) mať strach predbać się czegoś
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.