smycz (język polski)
.jpg.webp)
smycz (1.2)
- wymowa:
- IPA: [smɨʧ̑], AS: [smyč]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) taśmowy, materiałowy lub skórzany pasek zakończony z jednej strony uchwytem (rączką), a z drugiej karabińczykiem podczepianym do obroży lub szelek zwierzęcia domowego (najczęściej psa) podczas wyprowadzania na spacer; zob. też smycz w Wikipedii
- (1.2) mały pasek zakończony karabińczykiem, uchwytem lub klipsem, używany do trzymania kluczy bądź telefonu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik smycz smycze dopełniacz smyczy smyczy celownik smyczy smyczom biernik smycz smycze narzędnik smyczą smyczami miejscownik smyczy smyczach wołacz smyczy smycze - przykłady:
- (1.1) Czy wyprowadzanie psa bez smyczy jest w Polsce karalne?
- (1.2) Zawsze jak idę na rower, to mi się smycz przydaje, ale nie do telefonu, tylko do kluczy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) smycz automatyczna / taśmowa • smycz dla psa / kota • spuścić psa ze smyczy • zerwać się ze smyczy • wyprowadzać psa na smyczy
- (1.2) smycz na telefon / do kluczy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. smyczka ż
- związki frazeologiczne:
- spuścić psa ze smyczy • chodzić jak na smyczy
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też smycz w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lead, leash; (1.2) lanyard
- duński: (1.1) snor w; (1.2) halserem w
- francuski: (1.1) laisse ż
- hiszpański: (1.1) correa ż; (1.2) correa ż
- jidysz: (1.1) הונטרימען m (huntrimen), שטריקל n (sztrikl)
- kaszubski: (1.1) tider m
- niderlandzki: (1.1) hondenlijn
- niemiecki: (1.1) Hundeleine ż; (1.2) Schlüsselband n
- rosyjski: (1.1) поводок m; (1.2) ремень m, ремешок на шею m
- szwedzki: (1.1) koppel n, (dla psa) hundkoppel n
- włoski: (1.1) guinzaglio m
- źródła:
- ↑ z Internetu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.