snor (język duński)
- wymowa:
- Dania: [ˈsnoˀr]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) sznur, sznurek
- (1.2) kynol. smycz
- odmiana:
- (1) en snor, snoren, snore, snorene
- przykłady:
- (1.2) Hunden var ikke i snor, og da det pludselig bragede løs med skud fra en militærøvelse, blev hunden skræmt og stak af.[1] → Pies nie był na smyczy, a kiedy nagle rozległy się strzały pochodzące z ćwiczeń wojskowych, pies przestraszył się i uciekł.
- składnia:
- (1.2) i snor → na smyczy
- kolokacje:
- (1.1) tøjsnor/tørresnor → sznur/sznurek do suszenia prania
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. sno, sno sig, snøre, snøre op
- rzecz. snøre
- związki frazeologiczne:
- trække i snoren → spuścić wodę (w toalecie) • holde i kort snor → trzymać na krótkiej smyczy
- etymologia:
- śdn. snor
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Bjarne Hansen: Hundeejer slap med advarsel (da). Bornholm.nu, 2011-10-14. [dostęp 2023-11-17].
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.