pagórek (język polski)

pagórek (1.1)
wymowa:
IPA: [paˈɡurɛk], AS: [pagurek]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) niewielkie wzniesienie, zazwyczaj od kilku do kilkudziesięciu metrów
(1.2) przen. sterta czegoś
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Pas publicznego traktu przecinał okolicę, ciągnąc się po falistych pagórkach i rozpłaszczonych nizinach[1].
(1.2) Jeńcy złożyli na placu broń tworząc z niej spory pagórek.
składnia:
(1.2) pagórek + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) górka, pagór, wzgórze, wzgórek[2]
(1.2) kopiec, stos, sterta, górka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wzniesienie
hiponimy:
(1.1) kurhan, wydma
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pagórkowatość ż, prapagórek mrz
zdrobn. pagóreczek mrz
zgrub. pagór mrz
przym. pagórkowy, pagórkowaty, górski, górniczy
przysł. pagórkowato, góra
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *pagorъ / prasł. *pagorъkъ < psł. prasł. *gora z przedrostkiem prasł. *pa- wprowadzającym znaczenie 'podobny'[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. S. Żeromski: Sen o chlebie
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pagórek” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.