kopiec (język polski)
kopce (1.1) kreta
kopiec (1.2)
kopiec (1.3) buraków cukrowych
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) sztucznie usypane wzniesienie
- (1.2) książk. lub archit. pomnik w formie takiego wzniesienia
- (1.3) pot. przen. zbiór przedmiotów ułożonych jeden na drugim
- (1.4) roln. pryzma ziemniaków, warzyw itp. przysypanych ziemią i przykrytych słomą w celu zabezpieczenia przed przemarznięciem; także: dół z taką samą zawartością zabezpieczony w ten sam sposób
- (1.5) inform. struktura danych oparta na drzewie, w której wartości potomków węzła są w stałej relacji z wartością rodzica
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kopiec kopce dopełniacz kopca kopców[1] celownik kopcowi kopcom biernik kopiec kopce narzędnik kopcem kopcami miejscownik kopcu kopcach wołacz kopcu kopce - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kopiec graniczny • kopiec kreta • kopiec grobowy
- (1.2) kopiec Kościuszki / Kraka / Wandy • kopiec Unii Lubelskiej
- synonimy:
- (1.2) kurhan
- (1.3) sterta
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kopcowanie n, zakopcowanie n, okopcowanie n
- zdrobn. kopczyk m
- czas. okopcować dk., kopcować ndk., zakopcować dk.
- przym. kopcowy, kopcowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) mound; (1.5) heap
- czeski: (1.5) halda ż
- węgierski: (1.1) kupac; (1.5) kupac
- wilamowski: (1.1) kiöepjec; (1.2) kiöepjec; (1.3) kiöepjec; (1.4) kiöepjec
- źródła:
- ↑
Hasło „kopiec” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.