sterta (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈstɛrta], AS: [sterta]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zbiór leżących na sobie przedmiotów
- (1.2) inform. rodzaj pamięci w komputerze; zob. też sterta (informatyka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sterta sterty dopełniacz sterty stert celownik stercie stertom biernik stertę sterty narzędnik stertą stertami miejscownik stercie stertach wołacz sterto sterty - przykłady:
- (1.1) Gdzieś na przedmieściu pokazują mi stertę połamanych dzid, łuków, maczug i strzał. Wojownicy złożyli broń, którą następnie policja na wszelki wypadek zniszczyła[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) stos, kupa
- antonimy:
- (1.2) stos
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) heap, stack, pile
- arabski: (1.1) كومة ż
- czeski: (1.2) halda ż
- dolnołużycki: (1.1) kopica ż
- esperanto: (1.1) stako
- hiszpański: (1.1) montón m, pila ż, rimero m
- kataloński: (1.1) munt m
- nowogrecki: (1.1) στοίβα ż, σορός m
- rosyjski: (1.1) куча ż
- tuvalu: (1.1) akutuga
- ukraiński: (1.1) купа ż
- źródła:
- ↑ Perspektywy, nr 14, Warszawa, 1980 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.