struktura (język polski)
- wymowa:
- IPA: [strukˈtura], AS: [struktura]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) stały układ i wzajemne relacje elementów stanowiących całość
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik struktura struktury dopełniacz struktury struktur celownik strukturze strukturom biernik strukturę struktury narzędnik strukturą strukturami miejscownik strukturze strukturach wołacz strukturo struktury - przykłady:
- (1.1) Przez cały rok policja usiłowała rozgryźć strukturę siatki przestępczej.
- (1.1) Struktury białek są często bardzo skomplikowane.
- składnia:
- (1.1) struktura + D.
- kolokacje:
- (1.1) struktura chemiczna • struktura drewna, węgla, kryształu, metalu, materiału • struktura społeczna • struktura budynku
- synonimy:
- (1.1) budowa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. strukturalizm m, strukturalista m, strukturalistka ż, strukturalizacja ż, strukturyzacja ż, strukturalizowanie n
- czas. strukturalizować
- przym. strukturalny, strukturowy, strukturalistyczny, strukturalizacyjny
- przysł. strukturalnie, strukturalistycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. structura
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) structure
- baskijski: (1.1) egitura
- białoruski: (1.1) структура ż
- bułgarski: (1.1) структура ż
- chorwacki: (1.1) struktura ż
- czeski: (1.1) struktura ż
- duński: (1.1) struktur w
- esperanto: (1.1) strukturo
- fiński: (1.1) rakennelma
- hebrajski: (1.1) מבנה m
- hiszpański: (1.1) estructura ż
- interlingua: (1.1) structura
- japoński: (1.1) 組織
- kazachski: (1.1) құрылым
- łaciński: (1.1) structura
- niemiecki: (1.1) Struktur ż, Aufbau m, Gefüge n
- nowogrecki: (1.1) δομή ż, διάρθρωση ż, στρουκτούρα ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) структура ż
- serbski: (1.1) структу́ра ż (struktúra)
- szwedzki: (1.1) struktur w
- ukraiński: (1.1) структура ż, будова ż
- węgierski: (1.1) szerkezet
- źródła:
struktura (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) struktura
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik struktura struktury dopełniacz struktury struktur celownik struktuře strukturám biernik strukturu struktury wołacz strukturo struktury miejscownik struktuře strukturách narzędnik strukturou strukturami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.