strukturalizm (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) filoz. nauk. szt. interdyscyplinarny nurt filozoficzno-naukowy zajmujący się analizą struktury zjawisk, a nie ich genezą ani funkcją; zob. też strukturalizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik strukturalizm strukturalizmy dopełniacz strukturalizmu strukturalizmów celownik strukturalizmowi strukturalizmom biernik strukturalizm strukturalizmy narzędnik strukturalizmem strukturalizmami miejscownik strukturalizmie[1] strukturalizmach wołacz strukturalizmie[1] strukturalizmy - przykłady:
- (1.1) Mój mąż, jako ideologiczny zwolennik strukturalizmu, pozwolił Kubusiowi rozkręcić blender na części.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. struktura ż, strukturalista m, strukturalistka ż, strukturalizacja ż, strukturyzacja ż, strukturalizowanie n
- czas. strukturalizować
- przym. strukturalny, strukturowy, strukturalistyczny, strukturalizacyjny
- przysł. strukturalnie, strukturalistycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. structuralism
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) structuralism
- hiszpański: (1.1) estructuralismo m
- niemiecki: (1.1) Strukturalismus m
- rosyjski: (1.1) структурализм m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.