zwolennik (język polski)

zwolennicy (1.1)
wymowa:
IPA: [zvɔˈlɛ̃ɲːik], AS: [zvol•ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.gemin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która popiera coś, darzy coś sympatią, oddaje swoje poparcie komuś lub czemuś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) E-learning znajduje coraz więcej zwolenników.
(1.1) Czy katolik powinien być zwolennikiem kary śmierci?[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) żarliwy / gorący zwolennik
synonimy:
(1.1) miłośnik, sympatyk, stronnik, wyznawca, adherent
antonimy:
(1.1) przeciwnik, rywal, oponent, adwersarz, nieprzyjaciel
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska zwolenniczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.