stronnik (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek stający po czyjejś stronie, osobiście popierający jego sprawę
(1.2) zwolennik, popularyzator jakiejś idei
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) poplecznik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strona ż, stronnictwo n, stronniczka forma żeńska
czas. stronić ndk.
przym. stronniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.