शिष्य (sanskryt)

शिष्य (1.1)

transliteracja:

IAST: śiṣya

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) student, uczeń^[1]

(1.2) gniew, pasja

(1.3) przemoc, siła

odmiana:

	Liczba pojedyncza	Liczba podwójna	Liczba mnoga
Mianownik	शिष्यः	शिष्यौ	शिष्याः
Wołacz	शिष्य	शिष्यौ	शिष्याः
Biernik	शिष्यम्	शिष्यौ	शिष्यान्
Narzędnik	शिष्येन	शिष्याभ्याम्	शिष्यैः
Celownik	शिष्याय	शिष्याभ्याम्	शिष्येभ्यः
Ablatyw	शिष्यात्	शिष्याभ्याम्	शिष्येभ्यः
Dopełniacz	शिष्यस्य	शिष्ययोः	शिष्यानाम्
Miejscownik	शिष्ये	शिष्ययोः	शिष्येषु

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) शिष्यक

(1.2) अभ्यसूया, आवेशन, क्रोध, आवेश, एहस्, हनुष, घृणि, हेड, हृणि, जूर्णि, खष्प, इरस्, आमर्ष

(1.3) हिंसा, त्विष्, अग्रता

antonimy:

(1.2) मृदु, आनृशंस, असंमोह, गाम्भीर्य, निराकुल, निर्व्याकुलता, प्रसाद, शान्तता, स्थैर्य, उपशान्ति, प्रशम

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. शिष्यक m, शिष्यत्वम् n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: