trakt (język polski)
- wymowa:
- IPA: [trakt], AS: [trakt]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) książk. droga, szlak
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trakt trakty dopełniacz traktu traktów celownik traktowi traktom biernik trakt trakty narzędnik traktem traktami miejscownik trakcie traktach wołacz trakcie trakty - przykłady:
- (1.1) Traktem jechała grupa jeźdźców.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) droga, gościniec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. traktowy
- rzecz. trakcik mrz
- związki frazeologiczne:
- w trakcie
- etymologia:
- łac. tractus
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
trakt (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) traktować; układać się, pertraktować
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. trakti, mistrakti
- rzecz. traktaĵo, traktilo, datumtraktado, datumtraktilo, antaŭtraktado, antaŭtraktilo, posttraktado, posttraktilo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
trakt (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.