saneczkarz (język polski)
saneczkarz (1.1)
saneczkarze (1.1)
- wymowa:
- IPA: [sãˈnɛʧ̑kaʃ], AS: [sãnečkaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) sport. zawodnik uprawiający saneczkarstwo
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik saneczkarz saneczkarze dopełniacz saneczkarza saneczkarzy/saneczkarzów[1] celownik saneczkarzowi saneczkarzom biernik saneczkarza saneczkarzy/saneczkarzów narzędnik saneczkarzem saneczkarzami miejscownik saneczkarzu saneczkarzach wołacz saneczkarzu saneczkarze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- forma żeńska saneczkarka
- przym. saneczkarski, sankowy, sanny
- rzecz. sań nmos/ż, sanna ż, sankarz m, sankada ż, sanie nmos, saneczkarstwo, sanki, saneczki
- czas. saneczkować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. sankarz • bobsleista
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) luger
- białoruski: (1.1) саначнік m
- francuski: (1.1) lugeur
- niemiecki: (1.1) Rodler m
- rosyjski: (1.1) саночник m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.