ozdobny (język polski)

ozdobne (1.1) drzwi
ozdobne (1.1) dynie
wymowa:
IPA: [ɔˈzdɔbnɨ], AS: [ozdobny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stanowiący ozdobę; o cechach właściwych ozdobie
(1.2) o wymowie, stylu: obfitujący w przenośnie, zwroty retoryczne[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Był to ozdobny ogródek, w którym hodowano aloesy.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) roślina ozdobna
synonimy:
(1.1) dekoracyjny, ornamentowy, zdobny
(1.2) barokowy, kwiecisty, napuszony, pompatyczny
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) przesadny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ozdoba ż, ozdóbka ż, zdobienie n, zdobnictwo n, ozdobność ż, ozdobnik m
czas. ozdabiać ndk., ozdobić dk., zdobić ndk., przyozdobić dk., przyozdabiać ndk.
przym. zdobniczy, zdobny
przysł. ozdobnie, zdobniczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ozdobny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. B. Prus: Faraon, tom I, rozdział 6
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.