ozdoba (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ɔzˈdɔba], AS: [ozdoba]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) coś, co ozdabia; dodatek upiększający coś
- (1.2) coś lub ktoś, z czego można być dumnym
- (1.3) daw. gw. (Podkarpacie) omasta[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ozdoba ozdoby dopełniacz ozdoby ozdób celownik ozdobie ozdobom biernik ozdobę ozdoby narzędnik ozdobą ozdobami miejscownik ozdobie ozdobach wołacz ozdobo ozdoby - przykłady:
- (1.1) To złoto, srebro i ozdoby tej komnaty do kogo należą?[2]
- (1.2) Toteż zapraszają ją wszędzie, bo to niemała ozdoba salonu taka figura[3].
- (1.2) Żona uczciwa ozdoba mężowi • I napewniejsza podpora domowi; (…)[4]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ozdoba choinkowa
- (1.2) być / stać się ozdobą
- synonimy:
- (1.1) dekoracja, stroik
- (1.2) chluba
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ozdobnik m, ozdabianie n, ozdobienie n, zdobienie n, ozdabiacz m
- zdrobn. ozdóbka ż
- czas. ozdabiać ndk., ozdobić dk., przyozdobić dk., zdobić ndk.
- przym. ozdobny, zdobny, zdobniczy
- przysł. ozdobnie
- związki frazeologiczne:
- aż kapie od ozdób/kapie od ozdób
- etymologia:
- pol. zdobić
- źródłosłów nazwiska Ozdoba
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: omasta
- angielski: (1.1) decoration
- baskijski: (1.1) apaingarri
- białoruski: (1.1) аздоба ż
- duński: (1.1) pynt w
- esperanto: (1.1) beligaĵo
- francuski: (1.1) décoration ż
- hiszpański: (1.1) adorno m
- interlingua: (1.1) adornamento
- kazachski: (1.1) әшекей
- litewski: (1.1) papuošalas m
- niemiecki: (1.1) Schmuck m, Zierde ż
- portugalski: (1.1) adorno m, ornamento m
- rosyjski: (1.1) украшение n
- rumuński: (1.1) podoabă
- tuvalu: (1.1) lākei
- ukraiński: (1.1) прикраса ż, оздоба ż
- włoski: (1.1) centrotavola m (na środku stołu), decorazione ż
- źródła:
- ↑ Skarbonka, „Poradnik Językowy” nr 1/1905, s. 16.
- ↑ J. Potocki: Rękopis znaleziony w Saragossie
- ↑ M. Bałucki: Dom otwarty
- ↑ Jan Kochanowski: Pieśni
ozdoba (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ozdoba
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ozdoba ozdoby dopełniacz ozdoby ozdob celownik ozdobě ozdobám biernik ozdobu ozdoby wołacz ozdobo ozdoby miejscownik ozdobě ozdobách narzędnik ozdobou ozdobami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.