tercet (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈtɛrʦ̑ɛt], AS: [tercet]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) trzech muzyków
- (1.2) trzech ludzi, którzy razem coś robią[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tercet tercety dopełniacz tercetu tercetów celownik tercetowi tercetom biernik tercet tercety narzędnik tercetem tercetami miejscownik tercecie tercetach wołacz tercecie tercety - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) trio, przest. triumwirat, trójca, trójka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tercjan mos, Tercjusz mos, tercecik mrz, tercja ż, tercjarz mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
tercet (język angielski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) liter. tercyna
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.