trio (język polski)

trio (1.1) wokalne

trio (1.1) instrumentalne

wymowa:

IPA: [ˈtrʲi^jɔ], AS: [trʹi^i ̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk.• epenteza i ̯ 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) muz. trzyosobowy zespół muzyczny: wokalny lub instrumentalny

(1.2) przen. każda współpracująca, trzyosobowa grupa ludzi

odmiana:

(1.1-2) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trio	trio
dopełniacz	trio	trio
celownik	trio	trio
biernik	trio	trio
narzędnik	trio	trio
miejscownik	trio	trio
wołacz	trio	trio

lub

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trio	tria
dopełniacz	tria	triów
celownik	triu	triom
biernik	trio	tria
narzędnik	triem	triami
miejscownik	triu	triach
wołacz	trio	tria

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tercet

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) grupa, zespół

(1.2) grupa, zespół

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. trio^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) trio
• baskijski: (1.1) hirukote
• bułgarski: (1.1) трио n
• esperanto: (1.1) trio
• hiszpański: (1.1) trío m, terceto m; (1.2) trío m
• nowogrecki: (1.1) τρίο n; (1.2) τρίο n
• włoski: (1.1) trio m

źródła:

trio (język angielski)

trio (1.2)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /ˈtriəʊ/

amer. IPA: /ˈtrioʊ/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) trio, trzy osoby

(1.2) muz. trio, tercet

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

trio (język czeski)

trio (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) muz. trio

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trio	tria
dopełniacz	tria	trií
celownik	triu	triím
biernik	trio	tria
wołacz	trio	tria
miejscownik	triu	triích
narzędnik	triem	trii

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

trio (esperanto)

morfologia:

tri•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) trójka

(1.2) muz. trio

odmiana:

(1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	trio	trioj
akuzativo	trion	triojn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) terceto

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

licz. tri

przym. tria

przysł. trie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: duo ▶ trio ▶ kvaro (więcej w Indeks:Esperanto - Liczebniki)

źródła:

trio (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [tɾi.ˈo] lub [tɾjo]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu przeszłego prostego (pretérito perfecto simple) trybu oznajmującego (indicativo) od triar(se)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zgodnie z reformą z 2010 roku wyraz ten jest jednosylabowy pod względem ortograficznym (samogłoski „io” tworzą dwugłoskę), przez co nie powinien nosić akcentu graficznego; przed reformą była jednak dopuszczona pisownia z akcentem („trió”) dla osób kładących nacisk na artykulację rozziewu (m.in. w Hiszpanii i w większej części Ameryki Południowej)

źródła:

trio (interlingua)

trio (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. trio

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

trio (język łaciński)

triones (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wół roboczy^[1]

odmiana:

(1) trio, ~onis (deklinacja III, paradygmat)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trio	trionēs
dopełniacz	trionis	trionum
celownik	trionī	trionibus
biernik	trionem	trionēs
ablatyw	trione	trionibus
wołacz	trio	trionēs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Septentrio m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. terere

uwagi:

(1.1) używane głównie w liczbie mnogiej

źródła: