nakarmić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: karmić
(1.2) aspekt dokonany od: nakarmiać

czasownik zwrotny dokonany nakarmić się

(2.1) aspekt dokonany od: karmić się
(2.2) aspekt dokonany od: nakarmiać się
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nakarmianie n, nakarmienie n, karmienie n, pokarm mrz, karmidło n
czas. nakarmiać, karmić
przym. pokarmowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: karmić
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: karmić się
  • kaszubski: (1.1) dac jesc, nafùtrowac, nafùdrowac; (1.2) dac sã najesc, nakarmic, nakôrmic
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.