płyn (język polski)

płyn (1.1)
wymowa:
, IPA: [pwɨ̃n], AS: [pu̯ỹn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) substancja niemająca określonej postaci, przyjmująca kształt zbiornika, do którego jest wprowadzona[1]
(1.2) fiz. ciecz lub gaz; zob. też płyn w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Znajdował się tam dziwny płyn.
(1.2) Fizyka wyróżnia ciała stałe i płyny.
składnia:
kolokacje:
(1.1,2) płyn hamulcowy • płyn do chłodnicy / spryskiwacza • płyn do płukania / prania / myciapłyn do mycia naczyń • płyn ustrojowyprzyjmować / pić / mieszać / wlewać płyny • płyn owodniowy • płyn infuzyjny • przejrzysty / klarowny / bezbarwny / mętny / barwny płyn • płyn Lugola
synonimy:
(1.1) ciecz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) ciecz, gaz
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. płynność ż, pływalnia ż, płynięcie n
czas. płynąć, upłynniać, spływać
przym. płynny
przysł. płynnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „płyn” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.