bezbarwny (język polski)

wymowa:
IPA: [bɛzˈbarvnɨ], AS: [bezbarvny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pozbawiony barwy, mający kolor nieokreślony[1]
(1.2) przen. niczym się nie wyróżniający
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Na przystawionych do fotela stojakach chwiały się szklane pojemniki z bezbarwnymi płynami[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) bezbarwny gaz
(1.2) bezbarwny tłum / człowiek
synonimy:
(1.1) achromatyczny
(1.2) szary, nijaki, przeciętny
antonimy:
(1.1) barwny
(1.2) charakterystyczny, wyjątkowy, nietypowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezbarwność ż
przysł. bezbarwnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bez + barwny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bezbarwny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Andrzej Sapkowski, Wieża Jaskółki, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.