pojemnik (język polski)

pojemniki (1.1)
wymowa:
IPA: [pɔˈjɛ̃mʲɲik], AS: [poi ̯mʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zbiornik (naczynie, skrzynia, kosz itp.), w którym przechowywane materiały, towary, przedmioty, substancje
(1.2) zawartość pojemnika (1.1)
(1.3) inform. kontener
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Brudną bieliznę gromadzimy w osobnym pojemniku.
(1.1) Inna część muzeum prezentować będzie niektóre z rzeczy, które biały człowiek ofiarował Indianom w zamian za odebrane im ziemie i życie: choroby, alkohol, ubóstwo i kulturowe zdziesiątkowanie (symbolizowane przez zużyte puszki, drut kolczasty, stare opony, plastikowe pojemniki, itp.).[1]
(1.2) Wyrzuciłem już dziś trzy pojemniki śmieci.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) kontener, naczynie, pudełko, pudło
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pojemność ż
zdrobn. pojemniczek m
przym. pojemny, pojemnikowy, pojemnościowy, niepojemny
przysł. pojemnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.