beholder (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) obserwator, widz
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. behold
- przym. beholden
- związki frazeologiczne:
- beauty is in the eye of the beholder
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
beholder (język duński)
beholdere (1.1)
- wymowa:
- Dania: [beˈhɔlˀɔ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) pojemnik, zasobnik
- odmiana:
- (1.1) en beholder, beholderen, beholdere, beholderne
- przykłady:
- (1.1) Hæld aldrig kemikalier i andre beholdere end de oprindelige. → Nigdy nie wlewaj chemikaliów do pojemników innych, niż oryginalne.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. beholde
- rzecz. beholdning
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Behälter
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.