kontener (język polski)

kontener (1.1)
kontener (1.2)
wymowa:
IPA: [kɔ̃nˈtɛ̃nɛr], AS: [kõntner], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) standaryzowany pojemnik służący do przechowywania i przewożenia towarów; zob. też kontener (transport) w Wikipedii
(1.2) pot. duży pojemnik na śmieci
(1.3) inform. struktura danych, której zadaniem jest przechowywanie w zorganizowany sposób zbioru danych; zob. też kontener (programowanie) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Załadowano kontenery na statek.
(1.1) Kontener zawierał partię przemycanych narkotyków.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) pojemnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontenerowiec m, konteneryzacja ż
zdrobn. kontenerek m
przym. kontenerowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. containerzbiornik, pojemnik, bak, skrzynia[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kontener” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.