drab (język polski)
- wymowa:
- IPA: [drap], AS: [drap], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) budzący strach mężczyzna
- (1.2) hist. szeregowy piechoty w dawnym wojsku polskim
- (1.3) gw. ktoś chodzący za datkami w ostatki[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik drab draby dopełniacz draba drabów celownik drabowi drabom biernik draba drabów narzędnik drabem drabami miejscownik drabie drabach wołacz drabie draby ndepr. M. i W. lm: (ci) drabowie[2] - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) drabisko
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.czes. dráb[3] < śwn. drabant[4]
- por. współcz. niem. Trabant
- uwagi:
- por. drabant • trabant
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Ostatki w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 274.
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑
Hasło „drab” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 52.
drab (język angielski)
- wymowa:
- bryt. IPA: /dɹab/
- amer. IPA: /dɹæb/
-
- znaczenia:
przymiotnik
rzeczownik
- (2.1) brudas
- (2.2) prostytutka
- (2.3) bezbarwność, monotonia
- (2.4) ubranie robocze
- odmiana:
- (1.1) st. wyższy drabber; st. najwyższy drabbest
- (2.1-4) lp drab; lm drabs
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.4) drabcloth
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. drabness
- przysł. drably
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (2.2) prawdop. dolnoniem. drabbe < praindoeur. *dher-[1]
- (2.3) średniofranc. drap[1]
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Hasło „drab” w: Online Etymology Dictionary.
drab (język duński)
- wymowa:
- Dania: [ˈdrαˀb]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zabójstwo[1]
- odmiana:
- (1.1) et drab, drabet, drab, drabene
- przykłady:
- (1.1) Kort efter parrets bryllup blev gommen dræbt, men den gravide enke hævnede drabet, da hun ved højlys dag skød opdragsgiveren.[2] → Krótko po ślubie pary pan młody został zabity, ale ciężarna wdowa pomściła zabójstwo i zastrzeliła zleceniodawcę w biały dzień.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) manddrab, mord
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. drabe, dræbe
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.nord. dráp
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „drab” w: Grzegorz Okoniewski, Dansk-polsk juridisk merkantil ordbog, Gads Forlag, Kopenhaga 1999, ISBN 87-12-03250-6, s. 187.
- ↑ Mads Frese: Besat af Italiens mysterier (da). Informatíon, 2012-09-06. [dostęp 2023-03-19].
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.