ślub (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɕlup], AS: [ślup], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) akt zawarcia małżeństwa; zob. też ślub w Wikipedii
- (1.2) uroczysta przysięga
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ślub śluby dopełniacz ślubu ślubów celownik ślubowi ślubom biernik ślub śluby narzędnik ślubem ślubami miejscownik ślubie ślubach wołacz ślubie śluby - przykłady:
- (1.1) O ostatnim ślubie następcy tronu gazety rozpisywały się przez tydzień.
- (1.2) Król złożył ślub, że pokona najeźdźcę lub sam zginie.
- składnia:
- (1.1) ślub z + N.
- kolokacje:
- (1.1) wziąć ślub z kimś • ślub cywilny • ślub kościelny • ślub konkordatowy • ślub morganatyczny • ślub per procura • ślub gejowski / lesbijski • dawać / udzielać komuś ślubu
- (1.2) złożyć ślub(y) wobec Boga / Ojczyzny / Narodu / … • złamać ślub(y) • śluby zakonne
- synonimy:
- (1.1) ceremonia ślubna; gw. (Śląsk Cieszyński) żyniaczka
- (1.2) ślubowanie, przysięga, przyrzeczenie, zobowiązanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ślubowanie n, ślubny mrz, ślubna ż, poślubienie n
- czas. zaślubiać, ślubować ndk., poślubić dk.
- przym. ślubny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *sъljubъ < prasł. *sъljubiti[1]
- uwagi:
- por. zdawiny
- zob. też ślub (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- znaczenie (1.2) w lm często jest takie samo, jak w lp
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) dasmë ż
- angielski: (1.1) wedding; (1.2) vow
- arabski: (1.1) زفاف m (zifāf), زواج m (zawāǧ)
- baskijski: (1.1) ezkontza
- białoruski: (1.1) шлюб m; (1.2) клятва ż, прысяга ż
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 婚礼 / trad. 婚禮 (hūnlǐ)
- chorwacki: (1.1) vjenčanje n
- czeski: (1.1) svatba ż, sňatek m
- duński: (1.1) bryllup n
- esperanto: (1.1) edziĝo; (1.2) voto
- fiński: (1.1) häät lm
- francuski: (1.1) mariage m
- guarani: menda
- hiszpański: (1.1) boda ż; (1.2) voto m, promesa ż
- japoński: (1.1) 結婚式 (けっこんしき, kekkonshiki)
- kaszubski: (1.1) żeńba ż, zdanié n
- niemiecki: (1.1) Trauung ż, Eheschließung ż
- nowogrecki: (1.1) γάμος m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) сва́дьба ż; (1.2) прися́га ż, кля́тва ż
- slovio: (1.1) svadba
- słowacki: (1.1) svadba ż
- szwedzki: (1.1) vigsel w
- ukraiński: (1.1) шлюб m
- węgierski: (1.1) esküvő
- wilamowski: (1.1) troj ż, traoj ż, troü ż
- włoski: (1.1) nozze ż lm, matrimonio m
- zazaki: (1.1) veyve m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.