wobec (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɔbɛʦ̑], AS: [vobec] ​

znaczenia:

przyimek

(1.1) (w odniesieniu) do; biorąc pod uwagę; uwzględniając, razem, wspólnie

(1.2) przed, w obliczu, naprzeciw

(1.3) względem

odmiana:

przykłady:

(1.1) Wobec pańskiego zachowania na zebraniu nie widzę możliwości naszej dalszej współpracy.

(1.2) Staniesz wobec króla.

składnia:

(1.1-2) wobec + D. (kogo / czego)

kolokacje:

synonimy:

(1.1) w stosunku do, przy, razem

antonimy:

(1.2) z dala, oddzielnie

(1.3) ze strony

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. daw. obec ż, obcość, obecność

czas. obcować

związki frazeologiczne:

wobec tego = dlatego, z tego powodu • wszem wobec = wszystkim razem

etymologia:

z języka czeskiego, od słowa obec^[1] znaczącego tyle co razem, wspólnie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) taking into consideration, in relation to, wobec tego: in that case; (1.2) in the face of, in front of, in the presence of; (1.3) to, towards, in relation to
• białoruski: (1.1) перад, у дачыненні да
• chiński standardowy: (1.1) 对 (duì)
• duński: (1.1) i påsyn af
• esperanto: (1.2) kontraŭ
• jidysz: (1.1) קעגן (kegn)
• łaciński: (1.1) pro
• niemiecki: (1.1) angesichts (1.2) gegenüber
• rosyjski: (1.1) перед, по отношению, в отношении, из-за, ввиду

źródła: