brudas (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈbrudas], AS: [brudas]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) pot. osoba niedbająca o higienę; czasem też przedmiot będący w niechlujnym stanie
- (1.2) pogard. osoba o ciemnej karnacji
- (1.3) pogard. slang. osoba należąca do subkultury metalowej lub punkowej
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brudas brudasy dopełniacz brudasa brudasów celownik brudasowi brudasom biernik brudasa brudasów / brudasy[1] narzędnik brudasem brudasami miejscownik brudasie brudasach wołacz brudasie brudasy - przykłady:
- (1.1) Umyj się w końcu, brudasie.
- (1.2) Ostatnio na straganach jest coraz więcej brudasów z podrabianymi towarami.
- (1.3) Co weekend w parku spotykają się jakieś brudasy i chleją jabole.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) flejtuch, fleja, niechluj, kocmołuch, abnegat, syfiarz; reg. pozn. szuszwol
- (1.2) czarnuch
- antonimy:
- (1.1) czyścioch
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brud m, brudownik m, brudzenie n, zabrudzenie n
- zdrobn. brudasek m
- forma żeńska brudaska ż
- czas. ubrudzić dk., brudzić ndk.
- przym. brudny
- przysł. brudno
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. brudny + -as[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) slob, (dirty) pig
- górnołużycki: (1.1) zanjerjedźak m
- niemiecki: (1.1) Schmutzfink m, Dreckspatz m
- rosyjski: (1.1) грязнуля, неряха
- szwedzki: (1.1) smutsgris w, lortgris w
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 125.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.