drabant (język polski)

wymowa:
IPA: ['drabãnt], AS: [drabãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. wojsk. żołnierz ze straży przybocznej monarchy lub jakiegoś dostojnika

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) choreogr. taniec staropolski z przyśpiewkami, tańczony na zakończenie wesela
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) trabant
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. drabancki
związki frazeologiczne:
etymologia:
daw. niem. Drabant[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „drabant” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

drabant (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. drabant, trabant[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. drabantský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „drabant” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.