dostojnik (język polski)

wymowa:
IPA: [dɔˈstɔjɲik], AS: [dostoi ̯ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba piastująca wysokie funkcje, wpływowa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na pogrzebie prezydenta pojawiło się wielu dostojników z różnych rejonów świata.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dygnitarz, prominent, VIP; pot. gruba ryba, figura, oficjel, rekin, szyszka, szycha, ważniak; przest. oficjał; st.pol. czestnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dostojeństwo n
forma żeńska dostojniczka ż
przym. dostojny, dostojniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • afrykanerski: (1.1) hoogwaardigheidsbekleder
  • angielski: (1.1) dignitary
  • białoruski: (1.1) саноўнік m
  • bułgarski: (1.1) сановник m
  • chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 要人, uproszczony 要人, pinyin: Yào rén
  • chorwacki: (1.1) velikodostojnik m
  • duński: (1.1) dignitar w, standsperson w
  • estoński: (1.1) aukandja
  • fiński: (1.1) arvohenkilö, merkkihenkilö
  • francuski: (1.1) dignitaire m
  • galicyjski: (1.1) dignitário m
  • hindi: (1.1) सम्मानित अतिथि
  • hiszpański: (1.1) dignatario m
  • indonezyjski: (1.1) pembesar
  • japoński: (1.1) 高官 (kōkan)
  • kataloński: (1.1) dignatari
  • macedoński: (1.1) великодостојник m
  • niemiecki: (1.1) Würdenträger m
  • norweski (bokmål): (1.1) embetsmann m, dignitar m, dignitær m
  • norweski (nynorsk): (1.1) embetsmann m, dignitar m, dignitær m
  • nowogrecki: (1.1) αξιωματούχος
  • portugalski: (1.1) dignitário m
  • rosyjski: (1.1) сановник m
  • rumuński: (1.1) demnitar m
  • słowacki: (1.1) hodnostár m
  • szwedzki: (1.1) dignitär w
  • ukraiński: (1.1) достойник m, сановник m
  • węgierski: (1.1) méltóság
  • włoski: (1.1) dignitario m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.