ważniak (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. osoba zarozumiała
- (1.2) pogard. ktoś bardzo ważny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ważniak ważniacy dopełniacz ważniaka ważniaków celownik ważniakowi ważniakom biernik ważniaka ważniaków narzędnik ważniakiem ważniakami miejscownik ważniaku ważniakach wołacz ważniaku ważniacy depr. M. i W. lm: (te) ważniaki[1] - przykłady:
- (1.1) Ciekawe, kto na tego ważniaka zagłosuje?
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) smerf Ważniak
- synonimy:
- (1.1) pyszałek, zarozumialec
- (1.2) osobistość; pot. figura, oficjel, rekin, szyszka, szycha; przest. oficjał; dostojnik, dygnitarz, notabl, prominent, VIP; przen. gruba ryba; lekcew. pogard. bubek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ważniactwo n, ważność ż
- zdrobn. ważniaczek mos
- forma żeńska ważniaczka ż
- przym. ważny
- przysł. ważnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. ważny + -ak
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) big wig, bigwig
- duński: (1.1) vigtigper w
- włoski: (1.1) affettatore m
- źródła:
- ↑
Hasło „ważniak” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.