stojak (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈstɔjak], AS: [stoi ̯ak]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. urządzenie utrzymujące coś w pozycji pionowej, czasem też utrzymujące w pionie dzieci niepotrafiące jeszcze samodzielnie stać
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) st.pol. próżniak[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stojak stojaki dopełniacz stojaka stojaków celownik stojakowi stojakom biernik stojak stojaki narzędnik stojakiem stojakami miejscownik stojaku stojakach wołacz stojaku stojaki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) na stojaka • stojak na rowery
- synonimy:
- (1.1) reg. pozn. sztender; gw. (Górny Śląsk) gysztel, sztender, sztynder
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stojanka ż, stanie n
- zdrobn. stojaczek m
- czas. stać ndk., ustanawiać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. statyw • wieszak • stelaż • sztaluga • postument
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stand
- czeski: (1.1) stojan m
- kaszubski: (1.1) stojidło n
- rosyjski: (1.1) стелла́ж
- ukraiński: (1.1) стоя́к m
- włoski: (1.1) sostegno m, rastrelliera ż
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 306.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.