próżniak (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) książk. człowiek prowadzący bezczynne życie[1], próżnujący
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik próżniak próżniacy dopełniacz próżniaka próżniaków celownik próżniakowi próżniakom biernik próżniaka próżniaków narzędnik próżniakiem próżniakami miejscownik próżniaku próżniakach wołacz próżniaku próżniacy depr. M. i W. lm: (te) próżniaki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bumelant, dekownik, leń, leniuch, leniuszek, leniwiec, leser, markierant, migacz[2], wałkoń, nierób
- antonimy:
- (1.1) pracuś
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. próżnia ż, próżność ż
- zdrobn. próżniaczek m
- forma żeńska próżniaczka ż
- przym. próżniaczy, próżniowy, próżniacki
- czas. próżnować ndk.
- przysł. próżniaczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. próżny + -ak
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) idler, slacker, sluggard, loafer, lazybones
- białoruski: (1.1) гультай m
- rosyjski: (1.1) лентяй m, лодырь m, бездельник m
- wilamowski: (1.1) pruəžnjok m, prüźnjok m
- źródła:
- ↑
Hasło „próżniak” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.