próżność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpruʒnɔɕʨ̑], AS: [pružność]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha osoby, która jest próżna; charakteryzuje ją chęć imponowania innym lub małostkowe ambicje
- (1.2) cecha tego, co próżne; cecha tych, którzy są próżni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik próżność dopełniacz próżności celownik próżności biernik próżność narzędnik próżnością miejscownik próżności wołacz próżności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) schlebiać próżności
- synonimy:
- (1.1) bufonada, mania wielkości, megalomania, nieskromność, zadufanie, zarozumiałość
- antonimy:
- (1.1) zob. skromność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. próżnia ż, próżniactwo n, próżniak m, próżniaczka ż, opróżnianie n
- przym. próżny, próżniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) vanity
- arabski: (1.1) مباهاة ż
- esperanto: (1.1) vanteco
- francuski: (1.1) vanité ż
- hiszpański: (1.1) vanidad ż
- nowogrecki: (1.1) ματαιοδοξία ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.