próżnia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpruʒʲɲa], AS: [pružʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fiz. przestrzeń, w której nie ma cząsteczek obdarzonych masą (pomijając cząstki wirtualne); zob. też próżnia w Wikipedii

(1.2) techn. stan bardzo niskiego ciśnienia

(1.3) pusta przestrzeń^[1]

(1.4) przen. stan braku lub niedoboru czegoś w jakiejś sferze życia i działalności człowieka^[1]

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	próżnia	próżnie
dopełniacz	próżni	próżni
celownik	próżni	próżniom
biernik	próżnię	próżnie
narzędnik	próżnią	próżniami
miejscownik	próżni	próżniach
wołacz	próżnio	próżnie

przykłady:

(1.1) Astronauci wychodzą w próżnię w celu przeprowadzenia napraw lub zamontowania aparatury zbyt delikatnej, aby zadanie to mogły wykonać roboty^[2].

(1.3) Poruszał się po ringu statycznie, często odbierał ciosy, a jego własne uderzenia zwykle trafiały w próżnię^[2].

(1.4) Coraz więcej pacjentów uskarża się na poczucie bezsensu i życiowej próżni^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) próżnia absolutna • próżnia doskonała

(1.4) egzystencjalna / życiowa próżnia • polityczna / prawna próżnia • swoista próżnia • nie znosić próżni • działać w próżni • wypełnić próżnię

synonimy:

(1) vacuum

(1.3) pustka

(1.4) jałowizna, jałowość, pustka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. próżność ż, próżniak m, próżniaczka ż, próżniactwo n, próżnowanie n, opróżnianie n, opróżnienie n, wypróżnianie n, wypróżnienie n, próżnica ż

czas. opróżniać ndk., opróżnić dk., wypróżniać ndk., wypróżnić dk., próżnować ndk.

przym. próżniowy, próżny, próżniacki, próżniaczy

przysł. próżniowo

związki frazeologiczne:

zawisnąć w próżni • mówić w próżnię / pisać w próżnię • padać w próżnię / trafiać w próżnię

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vacuum
• arabski: (1.1) فراغ
• azerski: (1.1) vakuum
• baskijski: (1.1) huts
• białoruski: (1.1) вакуум m (vakuum); (1.2) вакуум m (vakuum); (1.4) вакуум m (vakuum)
• bułgarski: (1.1) вакуум m (vakuum)
• chorwacki: (1.1) vakuum n
• czeski: (1.1) vakuum n
• esperanto: (1.1) vakuo
• francuski: (1.1) vide m; (1.2) vacuum m
• hiszpański: (1.1) vacío m; (1.2) vacío m
• japoński: (1.1) 真空(しんくう)
• jidysz: (1.1) וואַקוּום m (wakuum)
• kaszubski: (1.1) pustosc ż; (1.3) wiodropusti rum
• kataloński: (1.1) buit
• łaciński: (1.1) vacuum n
• niemiecki: (1.1) Vakuum n
• nowogrecki: (1.1) κενό n; (1.2) κενό n
• perski: (1.1) خلأ
• portugalski: (1.1) vácuo m
• rosyjski: (1.1) вакуум m; (1.2) вакуум m; (1.4) вакуум m
• rumuński: (1.1) vacuum n
• słowacki: (1.1) vákuum n
• ukraiński: (1.1) вакуум m (vakuum); (1.2) вакуум m (vakuum)
• węgierski: (1.1) vákuum
• włoski: (1.1) vuoto m

źródła: