próżnować (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pruʒˈnɔvaʨ̑], AS: [pružnovać]
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) książk. nic nie robić, nie zajmować się żadną pracą, marnować czas
- odmiana:
- (1.1) koniugacja IV
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik próżnować czas teraźniejszy próżnuję próżnujesz próżnuje próżnujemy próżnujecie próżnują czas przeszły m próżnowałem próżnowałeś próżnował próżnowaliśmy próżnowaliście próżnowali ż próżnowałam próżnowałaś próżnowała próżnowałyśmy próżnowałyście próżnowały n próżnowałom próżnowałoś próżnowało tryb rozkazujący niech próżnuję próżnuj niech próżnuje próżnujmy próżnujcie niech próżnują pozostałe formy czas przyszły m będę próżnował,
będę próżnowaćbędziesz próżnował,
będziesz próżnowaćbędzie próżnował,
będzie próżnowaćbędziemy próżnowali,
będziemy próżnowaćbędziecie próżnowali,
będziecie próżnowaćbędą próżnowali,
będą próżnowaćż będę próżnowała,
będę próżnowaćbędziesz próżnowała,
będziesz próżnowaćbędzie próżnowała,
będzie próżnowaćbędziemy próżnowały,
będziemy próżnowaćbędziecie próżnowały,
będziecie próżnowaćbędą próżnowały,
będą próżnowaćn będę próżnowało,
będę próżnowaćbędziesz próżnowało,
będziesz próżnowaćbędzie próżnowało,
będzie próżnowaćczas zaprzeszły m próżnowałem był próżnowałeś był próżnował był próżnowaliśmy byli próżnowaliście byli próżnowali byli ż próżnowałam była próżnowałaś była próżnowała była próżnowałyśmy były próżnowałyście były próżnowały były n próżnowałom było próżnowałoś było próżnowało było forma bezosobowa czasu przeszłego próżnowano tryb przypuszczający m próżnowałbym,
byłbym próżnowałpróżnowałbyś,
byłbyś próżnowałpróżnowałby,
byłby próżnowałpróżnowalibyśmy,
bylibyśmy próżnowalipróżnowalibyście,
bylibyście próżnowalipróżnowaliby,
byliby próżnowaliż próżnowałabym,
byłabym próżnowałapróżnowałabyś,
byłabyś próżnowałapróżnowałaby,
byłaby próżnowałapróżnowałybyśmy,
byłybyśmy próżnowałypróżnowałybyście,
byłybyście próżnowałypróżnowałyby,
byłyby próżnowałyn próżnowałobym,
byłobym próżnowałopróżnowałobyś,
byłobyś próżnowałopróżnowałoby,
byłoby próżnowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m próżnujący, niepróżnujący ż próżnująca, niepróżnująca próżnujące, niepróżnujące n próżnujące, niepróżnujące imiesłów przysłówkowy współczesny próżnując, nie próżnując rzeczownik odczasownikowy próżnowanie, niepróżnowanie - przykłady:
- (1.1) Czy ten, kto przez 5 minut dziennie w czasie godzin pracy próżnuje, jest próżniakiem?[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bałamucić czas, chodzić z kąta w kąt, czekać z założonymi rękami / czekać z założonymi rękoma, leniuchować, próżniaczyć się, siedzieć z założonymi rękami / siedzieć z założonymi rękoma; pot. bomblować / bumblować, bumelować, leserować, leżeć do góry brzuchem, liczyć muchy na suficie, obcyndalać się, obijać się, ochrzaniać się, opierniczać się, opitalać się, pluć i łapać, wałkonić się, zbijać bąki; iron. nie hańbić się pracą; posp. opieprzać się; wulg. opierdalać się; przest. markierować
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) byczyć się[2]
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. próżnowanie m, próżniak m, próżniaczka ż, próżnia ż
- przym. próżniaczy, próżniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) loaf
- białoruski: (1.1) гультаяваць, лодарнічаць
- bułgarski: (1.1) безделнича
- francuski: (1.1) paresser
- hiszpański: (1.1) holgazanear
- nowogrecki: (1.1) τεμπελιάζω
- rosyjski: (1.1) безделничать
- rumuński: (1.1) leni
- ukraiński: (1.1) ледарювати
- wilamowski: (1.1) misikia, pruəžnuøvǡn, prüźnowȧn
- źródła:
- ↑ Zygmunt Ziembiński, Logika praktyczna, 1958, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „byczyć się” w: Lidia Wiśniakowska, Słownik wyrazów bliskoznacznych PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 978-83-01-14780-8.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.