bezczynny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bɛʃˈʧ̑ɨ̃nːɨ], AS: [beščỹ•ny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• gemin.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) książk. nic nierobiący
- (1.2) książk. niewypełniony działaniem
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bezczynny bezczynna bezczynne bezczynni bezczynne dopełniacz bezczynnego bezczynnej bezczynnego bezczynnych celownik bezczynnemu bezczynnej bezczynnemu bezczynnym biernik bezczynnego bezczynny bezczynną bezczynne bezczynnych bezczynne narzędnik bezczynnym bezczynną bezczynnym bezczynnymi miejscownik bezczynnym bezczynnej bezczynnym bezczynnych wołacz bezczynny bezczynna bezczynne bezczynni bezczynne - przykłady:
- (1.1) To cesarz Rudolf, co żmudził bezczynny, / Mogąc Italię ratować w złym kresie; / Dziś chorą leczyć próżno chce kto inny[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) bezczynny czas • bezczynne życie
- synonimy:
- (1.1) bierny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bezczynność ż
- przysł. bezczynnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) inactive
- białoruski: (1.1) бяздзейны; (1.2) бяздзейны
- czeski: (1.1) nečinný, przest. bezčinný
- esperanto: (1.1) senfara
- jidysz: (1.1) אָן אַ שטאָך אַרבעט (on a sztoch arbet)
- kazachski: (1.1) әрекетсіз
- rosyjski: (1.1) бездеятельный, бездейственный, пассивный
- ukraiński: (1.1) бездіяльний; (1.2) бездіяльний
- źródła:
- ↑ Dante Alighieri, Boska komedja
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.