leń (język polski)
- wymowa:
- IPA: [lɛ̃ɲ], AS: [lẽń], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) icht. zob. leń jeziorowy
czasownik, forma fleksyjna
- (3.1) 2. os. lp rozk. od: lenić
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik leń lenie dopełniacz lenia leni / leniów[1] celownik leniowi leniom biernik lenia leni / leniów[2] narzędnik leniem leniami miejscownik leniu leniach wołacz leniu lenie - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik leń lenie dopełniacz lenia leni celownik leniowi leniom biernik lenia lenie narzędnik leniem leniami miejscownik leniu leniach wołacz leniu lenie - przykłady:
- (1.1) Na tapczanie leży leń, nic nie robi cały dzień.[3].
- (2.1) Rybacy wyjęli z sieci dwa lenie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) nierób, wałkoń, obibok, próżniak, lewe ręce, leniuch, bumelant, nygus, darmozjad, leniwiec, leser; gw. (Górny Śląsk) lyń
- antonimy:
- (1.1) pracuś
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lenistwo n, leniuchowanie n, leniwiec m, leniwe nmos, leniwienie n, poleniuchowanie n
- zdrobn. leniuszek m
- zgrub. leniuch m
- czas. leniwieć ndk., leniuchować ndk., poleniuchować ndk.
- przym. leniwy
- przysł. leniwie
- związki frazeologiczne:
- patentowany leń • śmierdzący leń
- etymologia:
- st.pol. leny → leniwy
- uwagi:
- (1.1) forma leniów w dopełniaczu liczby mnogiej może być używana tylko w odniesieniu do grupy samych mężczyzn lub mężczyzn i kobiet (nie samych kobiet)
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lazybones
- białoruski: (1.1) гультай m, лодар m
- czeski: (1.1) lenoch m
- duński: (1.1) dovenlars w
- esperanto: (1.1) maldiligentulo, pigrulo
- japoński: (1.1) 怠け者 (なまけもの, namakemono)
- jidysz: (1.1) פֿויליאַק m (fojljak)
- kaszubski: (1.1) zgniélc m, zgniéla m, gniéla m
- łotewski: (1.1) sliņķis m
- niemiecki: (1.1) Faulenzer m, Faulpelz m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) лентяй m, ленивец m, бездельник m
- słowacki: (1.1) lenivec m, darebák m, leňoch m
- szwedzki: (1.1) latmask w, odåga w, soffliggare w, soffpotatis w
- turecki: (1.1) tembel, haylaz
- ukraiński: (1.1) ліни́вець m
- wilamowski: (1.1) faulencer m, prüźnjok m
- włoski: (1.1) fannullone m, nullafacente m, wulg. fancazzista m, sfaccendato m, poltrone m, battifiacca m, scansafatiche m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑ Jan Brzechwa, Leń.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.