statyw (język polski)

statyw fotograficzny (1.1)

tachimetr na statywie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈstatɨf], AS: [statyf], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. podstawa, najczęściej w postaci trójnogu ze składanymi nogami, wykonana z metalu lub drewna, służąca do stabilizowania mocowanych na niej przyrządów, np. aparatu fotograficznego, kamery, urządzeń geodezyjnych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	statyw	statywy
dopełniacz	statywu	statywów
celownik	statywowi	statywom
biernik	statyw	statywy
narzędnik	statywem	statywami
miejscownik	statywie	statywach
wołacz	statywie	statywy

przykłady:

(1.1) W Zamku Królewskim można wykonywać zdjęcia, ale bez flasha i bez statywu^[1].

(1.1) Bez statywu nie zarejestrujemy też ujęć do stworzenia panoramy z prawdziwego zdarzenia, nie mówiąc już o wygodzie korzystania z podnoszenia lustra i samowyzwalacza^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) statyw fotograficzny • statyw trójnożny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. statyczny

przysł. statycznie

rzecz. statyka ż, statyczność ż, statywik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Stativ^[3]

uwagi:

por. monopod

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tripod
• bułgarski: (1.1) статив m
• czeski: (1.1) stativ m
• duński: (1.1) stativ n
• hiszpański: (1.1) trípode m
• norweski (bokmål): (1.1) stativ n
• norweski (nynorsk): (1.1) stativ n
• słowacki: (1.1) statív m
• szwedzki: (1.1) stativ n
• ukraiński: (1.1) штати́в m
• włoski: (1.1) tripode m

źródła: