piekarnik (język polski)
piekarnik (1.1)
- wymowa:
- IPA: [pʲjɛˈkarʲɲik], AS: [pʹi ̯ekarʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. kulin. wbudowane w trzon kuchenny lub wolno stojące domowe urządzenie do pieczenia, głównie ciast i potraw mięsnych[1]; zob. też piekarnik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik piekarnik piekarniki dopełniacz piekarnika piekarników celownik piekarnikowi piekarnikom biernik piekarnik piekarniki narzędnik piekarnikiem piekarnikami miejscownik piekarniku piekarnikach wołacz piekarniku piekarniki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kuchenka, piec; pot. piecyk[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zapiekanka ż, piecyk mrz, piec m, piekarnia ż, piekarnictwo n, piekarstwo n, piekarz m, piekarzowa ż, piekarczyk m, pieczeń ż
- czas. piec ndk.
- przym. piekarski, pieczony
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) oven
- baskijski: (1.1) labe
- esperanto: (1.1) bakujo, bakforno
- galicyjski: (1.1) forno m
- hiszpański: (1.1) horno m
- karpatorusiński: (1.1) рула ż
- kaszubski: (1.1) piekarnik m
- kataloński: (1.1) forn m
- niemiecki: (1.1) Backofen m
- nowogrecki: (1.1) φούρνος m
- rosyjski: (1.1) духовка ż
- rumuński: (1.1) cuptor n
- wilamowski: (1.1) bakkūva m, bakuwa m
- źródła:
- ↑ Hasło „piekarnik” w: SJP.pl.
- ↑ synonimy.ux.pl.
piekarnik (język kaszubski)
piekarnik (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) techn. kulin. piekarnik
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.