yla (język litewski)
- wymowa:
- IPA: [ˈîːlɐ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) szydło
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik yla ylos dopełniacz ylos ylų celownik ylai yloms biernik ylą ylas narzędnik yla ylomis miejscownik yloje ylose wołacz yla ylos - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) buka yla[1] → tępe szydło • yla ką pradurti[2] → szydłem co przebić
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ylinis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
yla (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) wyć[1]
- odmiana:
- (1.1) att yla, ylar, ylade, ylat, yla!
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) tjuta, vina
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. skälla • vråla
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 552.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.