vråla (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) wrzeszczeć, ryczeć, krzyczeć, drzeć się, wyć[1][2]
odmiana:
(1.1) att vråla, vrålar, vrålade, vrålat, vråla!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. vrål
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 543.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.